Vanmorgen gingen we weer vroeg op pad en zoals gebruikelijk wanneer we in de grotere steden/dorpjes zijn, eerst weer even bijtanken en geld pinnen. Het tanken kan hier namelijk bijna overal alleen contact betaald worden, dus het is zaak dat je altijd voldoende geld bij je hebt. We proberen altijd zo’n 3000 Namibische Dollar op zak te hebben, wat nog geen 250 euro is. Bas wilde vandaag onze voorraad contanten aanvullen door 2000 Namibische Dollaar te pinnen, maar dit kon niet, omdat dit volgens de pinautomaat meer dan 40 briefjes waren. 1500 lukte ook niet en 1000 ook niet. Toch apart dat je dus nog niet eens voor 80 euro aan geld uit de pintautomaat kunt halen. Gelukkig was dit een van grootste steden van het Noorden, dus was er nog een andere bank met pinautomaat waar we het konden proberen. Ditmaal met succes.

Daarna zijn we helemaal naar het hoge Noorden van Namibië gereden. Vanwege de zeer spaarzame bewegwijzering hier, dachten we weer even een verkeerde weg te zijn ingeslagen. Uiteindelijk bleken we goed te zitten, maar pas na 60 kilometer werd dat duidelijk, eerder waren er geen refentiepunten. Eenmaal aangekomen in Epupa, hebben we snel weer de tent op gezet om vervolgens te gaan raften op de Kunene rivier. Raften, in de woestijn? Ja, dat kan hier! Na alle droogte is de Kunene rivier een soort oase met heel veel groen. Vanuit de verte zie je nog niet de rivier, maar wel een lange groene strook van bomen.

We kregen nog kort wat instructies over wat we moesten doen als we omsloegen en toen gingen we in een tweepersoonsbootje de rivier op. Na nog geen 50 meter lag de eerste krokodil op de rots. Omslaan was in Liekes ogen dus eigenlijk geen optie. Volgens de gids hoefde je je over de krokodillen geen zorgen te maken. Ze konden dan wel net zo groot zijn als je bootje, maar omslaan deed je waarschijnlijk alleen in stroomversnellingen en daar zaten ze niet. Een hele geruststelling.

Droog zijn we niet gebleven, maar gelukkig zijn we niet omgeslagen. Onderweg zijn we nog gestopt op een eilandje in de rivier. De Kunene rivier is een natuurlijk grens tussen Namibië en Angola. De ene oever is dus Namibisch en de andere Angolees. Het eilandje waar we gestopt waren behoorde ook tot Angola. En zo hebben we onverwacht nog een extra Afrikaans land bezocht. Helaas geen stempeltje in het paspoort, maar wel een mooie foto.

Eenmaal terug op de camping, moesten we snel droge kleren aan, want de volgende excursie stond gepland; een sundowner bij de Epupa falls. Eerst gingen we de Epupa falls van dichtbij bekijken. Het vele water raast hier bijna 40 meter naar beneden. Zeer indrukwekkend om te zien. Daarna gingen we met de auto de heuvel op naar een uitzichtpunt. Het uitzicht vanaf hier was werkelijk spectaculair. Het droge landschap waar de rivier doorheen loopt met opeens heel veel palmbomen en heel veel watervallen. Een van de mooiste dingen die we ooit hebben gezien!

Hoewel de zon al onder was, hebben we bij dit spectaculaire uitzicht nog een drankje (sundowner) gedaan met onze gids. Hij wilde weten waar we vandaan kwamen. Nederland, dat kende die wel, maar hij had er blijkbaar niet echt een beeld van, want hij vroeg ons of wij ook zulke grote watervallen hadden en of we ook last hadden van krokodillen!